Zamek Linderhof - najciekawszy zamek króla Ludwika II Bawarskiego.

Do Linderhofu z Austrii jedzie się naprawdę malowniczą trasą :-)


Ten pałac Ludwik II Bawarski zbudował w neobarokowym stylu. To w tym zamku Ludwik II Bawarski mieszkał przez dłuższy czas. Plany budowy powstały w 1869 roku, natomiast budowlę wzniesiono w latach 1874-1878.

Linderhof nie jest kopią istniejącej budowli jednak przy jego budowie Ludwik II zainspirował się Petit Trianon w Wersalu oraz innymi XVIII wiecznymi budowlami francuskimi.

Ten zamek czy też raczej należy powiedzieć pałac zwiedza się zdecydowanie lepiej, ponieważ jest mniejszy od pozostałych budowli Ludwika II Bawarskiego a w środku, że tak powiem nie jest naciepane. Linderhof jest bardziej kameralny i mniej komercyjny od Neuschwanstein i Hohenschwangau, poza tym jest tam ciekawy park i inne budynki poza głównym pałacem do oglądania. W środku inaczej aniżeli w innych zamkach jest żywy przewodnik, można dostać opis wszystkiego po polsku, ale przewodnik gada po angielsku. Nam towarzyszyła miła pani mówiąca powoli i wyraźnie po angielsku z lekkim niemieckim akcentem. zabrano nas w grupę ludzi z różnych krajów Europy Środkowej i północnej oraz z Rosji i ruszyliśmy.

Pokoje w pałacu Linderhof:

Sala Luster - tej komnaty król Ludwik II używał jako pokoju gościnnego, tam właśnie przyjmował gości. Z powodu obaw o zamach na życie władcy lub z jakiegoś innego powodu lustra umieszczono w ten sposób iż dawały one efekt niekończącego się odbicia - każdy kto widział film Wejście Smoka z Bruce Lee w roli głównej będzie wiedział o co chodzi. Sam efekt, jak to zobaczy na własne oczy robi wrażenie, szczególnie jeśli dołączyć do tego te wszystkie wykończenia i zdobienia. Żyrandole wykonano z kości słoniowej, natomiast lustra miały pozłacane obramowania.

Wschodnia i Zachodnia Sala Gobelinów - te dwie komnaty są prawie identyczne. Czasami Zachodnią nazywano Pokojem Muzycznym, ponieważ znajduje się tam aeolodion - coś w rodzaju kombinacji pianina z harmonią.

Sala Spotkań - w tej komnacie dominuje wielki stół używany przez Ludwika II do pisania. Po jego dwóch stronach symetrycznie umieszczone dwa kominki wykonane z marmuru na których stoją rzeźby Ludwika II dosiadającego konia. Malowidła nad drzwiami i na ścianach przedstawiają alegoryczne wyobrażenie pór roku.

Jadalnia - pośrodku tego pokoju ustawiono specjalnie przygotowany dla Ludwika II stół zwany "Samonakładającym się stołem". Ten stół mógł być obniżany do poziomu kuchni i następnie podnoszony do góry pozwalając nieśmiałemu królowi na spożywanie posiłków w samotności.

Sypialnia - ta komnata znajduje się po północnej stronie pałacu i przez okno Ludwik II mógł widzieć kaskadowy wodospad na zewnątrz. Sypialnię królewską zaprojektował Angelo Quaglio a w 1884 r., Julius Hofmann powiększył ten pokój na tyle, iż stał się on największym pomieszczeniem w pałacu. Wystrój królewskiej sypialni wzorowano na "Reichen Zimmer" w Rezydencji Monachijskiej.


Oprócz pałacu w środku, gdzie nie wolno robić zdjęć do zobaczenia jest rozległy park. Ten park łączy w sobie elementy parku barokowego z włoskim renesansem oraz kompozycjami terenowymi na wzór ogrodów brytyjskich. W parku znajduje się mnóstwo rzeźb i innych elementów świadczących o przepychu i braku liczenia się z wydatkami przez Ludwika II. Jest tutaj znany sztuczny gejzer, który wypryskuje co 30 minut. To naprawdę widać, że ten gość miał pieniądze.


Z innych atrakcji jest jeszcze Grota Venus. Jest to sztuczna jaskinia zbudowana jako zilustrowanie pierwszego aktu opery Wagnera "Tannhäuser". Ludwig lubił wiosłować przez jeziorko w łodzi o kształcie łabędzia i tym samym pragnął aby grota mieniła się na niebiesko. Z tego powodu zainstalowano specjalne dynama aby można zmieniać kolor ścian na życzenie władcy.

Chata Myśliwych - w tym budynku wystylizowanym według wskazówek Richarda Wagnera król bawarski świętował urządzając uczty w stylu germańskim.

Dom Marokański - ten domek zbudowano w Maroku w król po prostu go kupił i kazał sobie przywieźć.

Były jeszcze inne budynki, ale nie wszystko zobaczyliśmy, zmęczenie nas nieco zniechęciło.

Linderhof uznaliśmy zgodnie za najbardziej wart zwiedzania za wszystkich zamków - pałaców króla Ludwika II Bawarskiego. Nie jest tandetny i przepełniony turystami.

Zdjęcia (12)

Komentarze (4)